بازگشت از سرزمین زیتون ها...

جمعه ساعت چهار صبح بود که رسیدم خونه! سر راه به مادر و خواهرها که بی صبرانه منتظرم بودن هم سری زدم اومده بودن استقبال. شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان مصادف با شب قدر یک ساعت از نیمه شب گذشته بود که هواپیما تو فرودگاه امام زمین نشست. چند ساعتی از شب قدر رو تو  آسمون گذروندیم! میگن آدما هر چی از زمین فاصله بگیرین به خدا نزدیکترن!... ما هم که یازده هزار پایی زمین بودیم و یازده هزار قدم به خدا نزدیکتر!! بقول شهید مهدی صابری بالای بالای ابرها پرواز می کردیم...

بی خبر رفتم اما با دست پر برگشتم! کوله باری از ناگفته ها دارم که به خواست خدا بمرور براتون بازگو می کنم. از سرزمین زیتون ها (سوریه) برگشتم و این دومین سفر من در این چند ماه بود.بقول قیصر امین پور:

گر چه چون موج مرا شوق ز خود رستن بود/ موج موج دل من تشنه ی پیوستن بود
چشم تا باز کنم فرصت دیدار گذشت / همه طول سفر یک چمدان بستن بود.